Tekst: Harrie van Wanrooij
Muziek: Fred Gaasbek
Aan de buitenkant van de Oude Calixtuskerk zit aan de vier zijden een klok om de tijd aan te geven. In begin jaren zeventig van de vorige eeuw deed deze klok het niet meer en stonden de wijzers stil. Het uurwerk binnen in de toren bleek volgens deskundigen versleten te zijn en diende te worden vervangen door een nieuw uurwerk, want het oude mechanische uurwerk bleek niet meer te repareren.
Aangezien de gemeente Groenlo eigenaar was van de toren, diende de gemeente ook voor de financiële gevolgen op te draaien. Maar de gemeenteraad kon het maar niet eens worden over een te verstrekken krediet en ook na een aantal raadsvergaderingen kwam men er niet uit. Nu wil het toeval dat direkt naast de toren een horlogemaker woonde, Jules Moormann genaamd. Hij kwam met de uiteindelijke oplossing om het uurwerk weer ‘an de praot’ te krijgen. Met een paar druppeltjes olie was het probleem opgelost en liep het uurwerk weer als vanouds. De gemeente kon de beoogde honderdduizend gulden van de begroting schrappen tot opluchting van het toenmalige college van burgemeester en wethouders.
De klok van Grolle drèj’t weer
De klok van Grolle drèj’t weer in ’t rond
De dolle dagen bunt d’r weer
en alle Grolsen hebt plezeer
De klok van Grolle drèj’t weer in ’t rond
Wi’j hebt weer karnaval en veult ons good gezond.
De kas van de gemeenteraad den kwam ’n ton tekort
’t was veur ne ni’jen torenklok, d’n olden was kapot
Toon kwam d’r ’n horlogeman en zei: laot mi’j is zeen
Hee greep toon naar d’n oliekan en ’t spul dat leep meteen
Refrein
De burgemeester is zo’n man, zo eenzaam is er geen
Want twee collega’s bunt pas weg, noo veulte zich alleen
As hee ook geet, dan krig Jan Dietz vast nog ’n maol zien zin
Dan pröt hee ons zo a’w hier stat, bi’j Doetinchem nog in
Refrein
Ons stadje wordt deur sjans en dans de rijkste van de streek
Belasting veur vermak’lijkheid betaalt toch iedere leek
Zolang nog Knuver ’t licht beheert, blift duuster in de stad
D’rum geet ’t in Grolle nooit verkeerd, wi’j blieft op ’t rechte pad
