Tekst: Gerry van Dongeren en Bertus Broens
Muziek: Johan Huinink
In de jaren ’90 van de vorige eeuw werd de Markt in Groenlo grondig verbouwd. Het zware verkeer werd omgeleid en het busstation verdween. Ruimte genoeg voor terrassen, nieuw straatmeubilair en een mooi kunstwerk dat inmiddels ook weer verdwenen is. Maar er was dus nu genoeg ruimte voor de mensen om eens gezellig bij elkaar te zitten of te staan en even de laatste nieuwtjes over Groenlo uit te wisselen. Al snel kwamen er vrijwel dagelijks een aantal mannen op leeftijd bij elkaar om op hun eigen manier de Grolse zaken te bespreken waarbij ze ook hun mening niet onder stoelen of banken staken. Als men dus iets wilde weten zei men vaak: “Gao maor naor de Markt, dee keerltjes wet dat vast wal”.
De Kaerltjes op de Markt
“Hes doe ’t al ‘eheurd?”
Dat zegt de Kaerltjes op de Markt
“Hes doe ’t al ‘eheurd?
Dat zegt dee linkerds op de Markt
Aj ’s wat wilt wetten
Dan ku’j ’t heuren op de Markt
As ie leu geerne wilt wetten
Hoo ’t Grolle zo vergeet
Dan gaot maor naor de Markt hen
Staot leu dee dat wal wet
Zo konden dee mi’j zeggen
“Bohwisse, leu ’t is waar
Onzen Corrie geet naar Lisse
Wordt burgemeester daor
Refrein
“Krieg noo wat”, zei den Andries
“Ik heb veur oew wat ni’js”
Hee trok een zoer gezichte
Was zo te zeen neet blij
“ ’t corso hier in Grolle
Ligt bi’jnao op zien kont
Maar toon kwam d’r een ander
Den zei: “zee kriegt ’t wal rond”
Refrein
Zo rond de carnavalstied
Dan ris bi’j mien de vraog:
Wee wordt ’t ni’je prinsenpaar
Dus vroog ik hun om raod
Den oldsten zei: “ik zag d’r twee
Zee lepen hand in hand
En effen later was ’t zo wiet
De een’n was adjudant!
Refrein
